معنی مرحوم و آمرزیده

شادروان

شادروان

آمرزیده. [م ُ دَ / دِ] (ن مف) مغفور. مرحوم. مَعْفُوّ. شادروان. مُغتفر. بخشوده: پدرآمرزیده.

مرحوم. [م َ](ع ص) مهربانی کرده شده.(منتهی الارب). نعت مفعولی است از رحم و رحمه و مرحمه. رجوع به مرحمت شود. || مغفور. آمرزیده. خدابیامرز. شادروان: چه رأی امام مرحوم القادر باللّه... ستاره ای بوده درخشنده.(تاریخ بیهقی ص 310 چ ادیب). || به رحمت خدا واصل شده. فوت شده. مرده.(ناظم الاطباء). درگذشته. فقید. رجوع به مرحوم شدن شود.
- مرحوم شدن و مرحوم گردیدن و مرحوم گشتن، آمرزیده شدن. مورد رحم و آمرزش و لطف واقع شدن: هر که بر محرومان وصال رحمت نماید مرحوم گردد.(سندنامه ص 196).
- || وفات کردن. مردن. درگذشتن. به رحمت حق واصل شدن.
|| خجسته. مقابل ملعون به معنی گجسته.(یادداشت مرحوم دهخدا).

بخشوده، شادروان، مرحوم، مغفور

مغفور، آمرزیده، بخشوده، شادروان، فقید، متوفا، مرده،
(متضاد) ملعون

(اسم) مغفور مرحوم شادروان بخشوده.

خدا بیامرز، شادروان، مغفور، آمرزیده

آمرزیده، شادروان، زنده یاد

(مُ دِ) (ص مف.) مرحوم، شادروان.

(مَ) [ع.] (اِمف.) آمرزیده شده، مجازاً: شخص درگذشته.

مَرحُوم، آمرزیده، رحمت شده، به متوفی و در گذشته اطلاق می شود،

بخشوده، کسی که خداوند گناهان او را بخشوده باشد،

[مجاز] مرده، درگذشته،
[قدیمی] آمرزیده‌شده،
[قدیمی] مورد مهربانی‌قرارگرفته،

متاخرا، میه

567